ถ่ม

v. to spit, to spit out.

บ้วนน้ำลาย (a more refined expression than ถ่มน้ำลาย), ถ่มเสมหะ (to expectorate mucus).

ห้ามถ่มน้ำลายที่นี่ Spitting is forbidden here (No spitting here).

เขาถ่มโลหิตออกมา He spat blood.